Het is weer tijd voor een berichtje want dat is alweer een even geleden! Het gaat hier allemaal nog erg goed! Afgelopen vrijdag was onze laatste stagedag in Kirinda. Maandag vertrekken we naar Kabgayi waar we in een ander ziekenhuis, bij een Belgische oogarts, onze laatste 2 stageweken gaan lopen. Maar voordat we gaan nog even kort samengevat wat we hier de afgelopen 2 weken zoal meegemaakt hebben.

Vorig weekend zijn we naar Kigali gegaan en natuurlijk ging het vervoer weer op zn Afrikaans :P. We dachten dat het deze keer goed moest gaan want we gingen met een auto van het ziekenhuis die ons midden in Kigali af zou zetten. We hadden afgesproken dat we rond half 9 bij het ziekenhuis zouden vertrekken. En omdat ook wij een beetje Afrikaans geworden zijn waren wij tegen half 10 bij het ziekenhuis met de verwachten dat we dan wel gelijk zouden gaan… natuurlijk niet! We hebben daar nog een uur gewacht en toen we uiteindelijk met 7 mensen in de auto vetrokken, stopte deze meteen ergens in het dorp. Daar hebben we een tijdje gewacht en vervolgens is de auto terug gegaan. Om 11 uur gingen we dan echt weg. Halverwege in Gitarama moest een van de personen in de auto even “iets doen”. We stopten voor een hotel en werden uitgenodigd wat te gaan eten daar. Vervolgens hebben we daar 2 uur gewacht totdat we weer verder konden i.v.m. een soort meeting. Uiteindelijk waren we toch nog tegen half 4 in Kigali waar we opgehaald werden door een vriend van Leandre, Celestin. Hij bracht ons naar een hotel (met heerlijke douche! De eerste met èn warm water èn waarvan we zelf de douchekop niet vast hoefden te houden, wat een luxe! haha). Vervolgens heeft hij ons zijn huis daar in de buurt laten zien en hebben we kennisgemaakt met de rest van het gezin (zijn vrouw en 2 kinderen). Daarna zijn we naar een bar geweest met gezellige rieten strandhutjes waar we wat gedronken hebben.

De volgende dag stond op de planning een echte Rwandese bruiloft bij te wonen! Maar helaas werd Ellen ziek wakker en werd het in plaats van een dagje bruiloft een dagje in bed liggen en heen en weer naar het ziekenhuis. Na verschillende onderzoeken kreeg ze dan uiteindelijk de juiste medicijnen en is het allemaal goed gekomen. In de avond voelde ze zich al wat beter en zijn we naar een andere bar geweest met nog een paar andere vrienden die in Kigali waren. Daar hebben we wat gegeten en tegen 12 uur zijn we verhuist naar een andere, grotere bar. Waar we lekker buiten wat gedronken hebben en rond 4 uur zijn we terug gegaan naar ons hotel.

De volgende dag zouden we met de bus terug gaan naar Kirinda zodat we maandag weer patiënten konden helpen in het ziekenhuis. Maar ook dit verliep anders. Omdat we nog wat dingen moesten doen in Kigali was het uiteindelijk nog te laat om naar Kirinda te gaan. Het is een lange trip en voor ons als muzungu’s extra gevaarlijk om in het donker te reizen. Dus hebben besloten nog een nacht in Kigali te verblijven en de bus om 7 uur s ochtends te pakken zodat we om 10 uur in het ziekenhuis konden beginnen. Maar ook dit verliep weer net even wat anders uiteraard…
We waren te laat voor de grote bus en moesten met een minibusje, maar deze vertrekt pas als die helemaal vol is. Toen die uiteindelijk vol was startte deze zo moeilijk dat er 6 sterke mannen nodig maar om te bus aan te duwen en tegelijk te starten. Toen dit gelukt was konden we eindelijk gaan.. maar helaas de bus hield het niet lang vol en na een half uurtje moesten we er allemaal uit en overstappen in een andere bus. Uiteindelijk waren we om 3 uur terug in het ziekenhuis en hebben we met 2 tolken en hard werken toch nog bijna iedereen kunnen onderzoeken die nog zaten te wachten.

We hebben deze weken ook nog een aantal interessante patiënten gehad waarvan een albino, een meisje dat vrijwel blind was door verschillende oorzaken en een dokter met verschillende beperkingen in het bewegen van de ogen. Daarnaast voor de kenners nog een N.VI parese die al 10 jaar bestond.
Gisteren was onze laatste werkdag en we hadden dan ook een klein feestje gehouden. Een aantal dokters uit het ziekenhuis en andere medewerkers waren aanwezig. Maar omdat vele in het weekend ergens anders heen gaan en het vakantietijd is waren een aantal van onze vrienden en tolken helaas niet aanwezig. Hopelijk zien we hen nog voordat we vertrekken.

Zo dit is voorlopig wel weer even genoeg informatie :P, het volgende bericht komt vanuit Kabgayi waar we waarschijnlijk weer heel andere dingen gaan meemaken!