Hallo daar zijn we weer even met een korte update van onze belevenissen.

Maandag zijn we van Kirinda verhuist naar Gitarama. We verblijven in het huis van Piet Nöe een Belgische oogarts die in het ziekenhuis van Kabgayi werkt. Het is een prachtig huis en we zijn van alle gemakken voorzien, niets te klagen dus! Ook de rit naar Kabgayi was de snelste ooit. We waren er binnen een uur met een auto van het ziekenhuis, omdat zij erg veel haast hadden. Er was dit keer zoveel haast dat we niet eens iedereen gedag konden zeggen, maar omdat we in onze laatste week nog eens terug gaan, was het niet zo heel erg. De stad waar we nu zitten is vele malen drukker dan Kirinda maar ook dat is Afrika ;).

De afgelopen week hebben we in het ziekenhuis in Kabgayi gewerkt ofwel stage gelopen. Er waren een aantal patiënten met scheelzien die wel of geen operatie nodig hadden. Deze konden we onderzoeken en Piet vertellen wat wij dachten dat de beste oplossing zou zijn. Daarnaast hebben we een ochtend mee mogen kijken op de operatiekamer en hebben we duizenden brillen uitgezocht. Bij het ziekenhuis willen ze een optiekwinkel gaan maken, alle gesponsorde brillen moesten nog uitgezocht worden en wanneer wij tijd hadden hebben we hier aan meegeholpen.
Er is een radiobericht verzonden vanuit het ziekenhuis voor kinderen die in het verleden aan aangeboren staar zijn geopereerd, om volgende week langs te komen zodat wij hen kunnen onderzoeken. Waarschijnlijk gaan we het dus wat drukker krijgen, verder heeft Piet ons gevraagd het personeel een beetje bij te spijkeren op het gebied van oogmetingen, dus gaan we hier volgende week een les over geven.

Inmiddels zitten we het weekend weer even in Kigali. Dit rit hier naartoe leek wel erg goed te gaan. Te goed zelfs, dus jullie voelen hem wel aankomen… het ging weer even mis:
Gitarama heeft een groot busstation en we konden dan ook kiezen welke bus we namen (groot, klein, middel) we hadden gekozen voor de middel bus want deze zijn het snelst, rijden op tijd en hebben meer ruimte dan de andere. Omdat de hele weg asfalt is J is het een vrij snelle rit van ongeveer een uur. Na zo’n 20 minuten moest de bus stoppen. Er stopten overal auto’s en mensen liepen rond maar we konden niet zien wat er aan de hand was. Uiteindelijk kwamen mensen naar onze bus en moesten wij eruit.. we zijn toen meegelopen met de andere mensen en zagen dat er een enorme boom van ruim een meter doorsnee midden over de weg lag. Deze was door de regen die daarvoor was gevallen met wortels en al omgevallen. We moesten onder de boom door klimmen om vervolgens in een andere bus te stappen die terug ging naar Kigali (dat was dus de reden dat we uit die andere moesten, het was een wissel van bus). Het overstappen ging gelukkig vrij vlot en veel vertraging hadden we niet. Maar toch leuk dat zelfs deze rit nog obstakels had, heerlijk he? Openbaar vervoer ;)

Maar goed, wij wensen jullie allemaal veel sterkte met het koude weer en de sneeuw in Nederland, wij gaan gauw nog even van de heerlijke zon genieten!

De foto’s houden jullie nog even tegoed! Tot de volgende en wie weet laatste update vanuit het zonnige Rwanda.